içerik
Tüm büyük binalarda, iyi havalandırma sağlamak gerekir. Bunu, geniş oda hacmi nedeniyle pasif hava sirkülasyonu kullanarak yapmak neredeyse imkansızdır. Bu nedenle, boruların önemli bir bileşen olduğu cebri havalandırma sistemine ihtiyaç vardır. Hava sirkülasyonu onlar aracılığıyla.
Havalandırma sistemi kanalları, tavanın altına monte edildiği için hafif olmalıdır. Ağır inşaat, her zaman mümkün olmayan güçlü bağlantı elemanları gerektirir. Sistemdeki basınç düşüktür, bu nedenle havalandırma borularının kalın duvarlara ihtiyacı yoktur, bu da onları kolaylaştırır.
Havalandırma kanalları soluduğumuz hava ile doğrudan temas halindedir ve çevre dostu bir malzemeden yapılmalıdır. İçinde patojenik bakterilerin ortaya çıkmasını önlemek için sistemin aseptikliğini sağlamak da önemlidir..
Ek gereksinimler estetik görünümdür (ideal olarak, yapılar tavan ve duvar panelleri altında görünmemelidir) ve statik yük birikimine dirençtir.
Havalandırma sistemleri için boru çeşitleri ↑
Uzun yıllar boyunca konutlar ve endüstriyel tesislerde metal borular kullanılmıştır. Alüminyum ve çelik alaşımlarından yapılmıştır. Avantajları:
- dayanımı;
- dayanıklılık;
- Çevre dostu;
- yangına dayanıklılık.
Metalin dezavantajı, korozyona eğilimidir. Bu problem galvanizleme ve paslanmaz alaşımlar kullanılarak çözülür..
Başka bir eksi yapının büyük ağırlığıdır. Kanalların et kalınlığı azaltılarak giderilir. Yukarıda belirtildiği gibi, havalandırma sistemi özellikle mukavemet talep etmez. Diğer bir dezavantaj, bu tür boruların statik elektrik biriktirebilmesidir. Metal kanalların üretiminde, iç yüzeyde her zaman hafif bir pürüzlülük kalır, bu da hava akışına karşı direnci arttırır ve ek deşarj gücü gerektirir.
Metal yapılar gürültülüdür. Herhangi bir alaşım sesi iyi iletir. Bir fanın, elektrik motorunun veya hava akışının gürültüsü genellikle bina boyunca duyulur. Ses havalandırma kanallarından iletilir.
Son zamanlarda, PVC borular piyasaya çıktı. Avantajları:
- kolaylaştırmak;
- dayanımı;
- düşük ses iletkenliği;
- statik elektrik eksikliği;
- korozyon direnci.
Teorik olarak, plastik sonsuza kadar sürmelidir. Ancak metal ile karşılaştırıldığında, yangın tehlikesi daha yüksektir. Polivinil klorür yanmaz, ancak yüksek sıcaklıklarda hemen havaya girecek toksik maddeler salabilir..
PVC yapıları, hava akışına direnci azaltan ve verimliliği artıran mükemmel pürüzsüz bir iç yüzeye sahiptir. Plastik borular, agresif bir ortamın olduğu endüstriyel tesislerde, örneğin asit veya alkali dumanların havada bulunduğu yerlerde kurulum için daha uygundur. Bu koşullar altında, metal kimyasal korozyona maruz kalır ve polivinil klorür inert bir malzemedir. Ayrıca, plastik kanalların kurulumu kolay ve hızlıdır, kaynak gerektirmez.
Aşağıda plastik kanalların montajı hakkında bir video eğitimi bulunmaktadır.
Polivinil klorür veya sert veya orta tip poliüretandan yapılırlar. Sentetik reçine ile emprenye edilmiş çok katmanlı preslenmiş kağıt kullanmak mümkündür, ancak bu malzeme sudan korkmaktadır. Yüksek nemli odalarda kullanılamaz..
Bugün, neredeyse tüm havalandırma sistemleri PVC borulardan monte edilmiştir. Bunun istisnası, havalandırmanın yüksek sıcaklıklarda çalıştığı sadece bazı endüstriyel işletmeler, örneğin metalurji tesisleri. Bu tür tesislere çelik veya alüminyum kanallar monte edilir..
Fiberglas ilavesi ile manyetik inorganik kompozisyonlardan borular da kullanılır. Plastik ve metal yapıların avantajlarını birleştirirler – her türlü korozyona karşı dayanıklıdırlar, hafiftirler, dayanıklıdırlar, yanmazlar ve nemden korkmazlar.
Havalandırma borularının şekli ve kurulum özellikleri ↑
Kanallar yuvarlak, dikdörtgen veya oval bir enine kesite sahip olabilir. Şekil, belirli bir havalandırma sisteminin özelliklerine göre seçilir..
Yuvarlak borulara kıyasla, dikdörtgen boruların montajı daha kolaydır ve daha kompakttır, ancak daha kötü hava sızdırırlar. Daha etkili cebri havalandırma gerektirirler..
Dairesel ve oval kesitli tasarımlar düz dikişli ve spiral olabilir.
İkincisi, tüm uzunluk boyunca yerleştirilen takviyeler nedeniyle daha dayanıklıdır, ancak aynı zamanda imalatta artan malzeme tüketimi nedeniyle önemli ölçüde daha maliyetlidir. Hava kanallarının uzun düz bölümlerinde spiral kanalların kullanılması tavsiye edilir. Bu gibi durumlarda düşük sertliğe sahip yapılar kendi ağırlıkları altında sarkabilir..
Dikdörtgen borular sadece düz dikişlidir. Bunları kullanırken, sarkma ve deformasyondan kaçınmak için karayolunun düz bölümlerinin uzunluğu birkaç metreyi geçmemelidir. Dikdörtgen kanallar, kaynak veya flanş kilitleriyle bağlanan ayrı bölümlerde mevcuttur. Metal raylar kullanarak yerleştirme mümkündür.
Havalandırma sisteminin bazı bölümleri, değişken şekilli oluklu yarı sert borular gerektirir. Büyük kesitli çelik tel çerçeve üzerine gerilmiş alüminyum banttan yapılmıştır. Bu tür kanallar, havalandırma hattının döner bölümlerini monte ederken uygun olan hemen hemen her açıda bükülebilir. Yüksek esneklik yarı sert yapıların sadece kısa bölümlerde kullanılmasına izin verir..
Oluklu bir yapı için daha ucuz bir seçenek, tel çerçevesiz plastik karşılığıdır. PVC oluk daha hafiftir ve korozyona maruz kalmaz, ancak yangın tehlikesi vardır, bu nedenle yüksek sıcaklıktaki odalara monte edilemez. Tipik olarak, plastik çelik kadar dayanıklı değildir, ancak zor çalışma koşulları için ekstra ağır polivinil klorürden yapılmış bir oluk kullanmak mümkündür. Önemli mekanik mukavemet ile karakterize edilir, 5 santimetre uzunluğunda 1100 N’den az olmamalıdır.
Aynı bina içinde havalandırılırken, optimum hava tahliye verimi elde etmek için genellikle çeşitli şekil ve tasarımlardaki otoyollar kullanılır..
Konutlara kanallar kurarken, bir dizi önemli nokta dikkate alınmalıdır. Havalandırma kanalları estetik bir görünüme sahip olmalı ve ideal olarak tavan veya duvar panellerinin altına tamamen gizlenmelidir. Kanalı gizleyemiyorsanız, dikdörtgen kesitli plastik bir boru kullanmalısınız. Daha kompakttır ve iç mekana daha iyi uyum sağlar. Çevredeki duvarla aynı renkte bir hava kanalı seçmeniz önerilir. Konutlarda zorla hava üflemek için büyük ve gürültülü bir fan takmak zordur, ancak özel evlerin küçük boyutu, süper şarj cihazları kullanmadan pasif havalandırmayı kısıtlamanıza izin verir..
Yukarıda açıklanan yapılara ek olarak, konutlarda, genellikle kanalizasyon sistemlerinde kullanılan kalın duvarlı dökme demir kanallardan kanallar monte etmek mümkündür. Ana avantajları, alüminyum ve plastik analoglardan çok daha düşük fiyattır.
En basit versiyonda, dökme demir havalandırma, çatıdan veya mahzenden çıkıntı yapan koruyucu bir kapağa sahip bir borudur..
Bu tasarımın birçok eksikliği vardır – büyük bir kütle, kurulum karmaşıklığı (gaz kaynağı olmadan yapamazsınız) ve çirkin bir görünüm. Dökme demir ciddi korozyona maruz kalır, bu nedenle zamanla kanal pasla tıkanabilir. Günümüzde, bu tür otoyollar neredeyse hiç kullanılmamaktadır..
Plastik kanalizasyon kanalından bir kanal yapabilirsiniz.
Ayrıca havalandırma borularından önemli ölçüde daha az maliyetlidir, ancak dökme demire kıyasla daha kolay, kurulumu daha kolay ve daha dayanıklıdır..
Gerekirse, havalandırmayı yalıtın, sandviç boruları kullanabilirsiniz. Bunlar, genellikle mineral yünü olan yalıtımla sarılmış sıradan metal veya plastik kanallardır. Mevcut otoyollar herhangi bir yalıtım malzemesiyle kolayca yalıtılabilir.
Etkili bir havalandırma sisteminin inşası, dikkatli bir hesaplama, gerekli malzemelerin türünün ve miktarının belirlenmesi ve yetkili kurulum gerektirir. Bu çalışmanın sonucu, bir konut binasında veya üretim salonunda temiz ve temiz hava olmalıdır..
