içerik
Kirpi çit sadece güzelliği nedeniyle popülerlik kazanıyor, çünkü hayvanları alıkoyabiliyor ve aynı zamanda sitede olan her şeyi meraklı gözlerden gizlemenize izin veriyor. Aynı zamanda, dikim işlemi zor değildir ve tohumların ve fidelerin maliyeti küçüktür.
Bu tür çitlerin çeşitlerinden biri, fotoğrafı aşağıda görülebilen bir guelder gül çitidir. Bu bitkiler üç metre yüksekliğe ulaşır ve yoğun bir taca sahiptir. Kabarcık kuraklığa ve iddiasız bakıma dayanıklıdır.
Bir iniş yeri nasıl hazırlanır ↑
Bir çitin biçilmesi ve ekilmesi zor değildir, çünkü böyle bir faaliyette tecrübesi olmayanlara görünebilir. Bir bitki dikmek için aşağıdaki araçları hazırlamak gerekir:
- kürek;
- kablosu;
- birkaç bahis;
- budama makası;
- rulet;
- dirgen.
Çitin sitenin sahiplerini toz ve yabancı gürültüden kurtarması için oldukça fazla sayıda çalı dikmeniz gerekir. Bir sıra halinde iniş meydana gelirse, 1 ila 5 metrekare çalı.
Çitin bir bütün olarak algılanabilmesi için sadece delikleri değil, bütün bir çukuru kazmak gerekir. Arazi hazırlandıktan sonra, fideler 3 sıra halinde kademelendirilir.
Hazırlık aşamaları:
- ilk olarak, kablo çitin olacağı yere çekilir;
- yaklaşık yarım metre derinliğe sahip yeryüzünün işaretli çizgi kazması yapılır. Açmanın kenarları arasında aynı mesafe yapılır;
- alttaki toprak bir dirgen ile gevşetilir, böylece organik ve mineral gübreler uygulanabilir;
- ekimden önce, uzun veya hasarlı kökler bitkiden kesilir;
- en sonunda, fideler açmaya iner ve daha sonra döllenmiş toprakla kaplanır..
Bitki Bakımı ↑
Kabarcık sürekli bakıma ihtiyaç duymaz, ancak aynı zamanda normal büyümesi ve çitin çekici görünümünün korunması için birkaç basit adım gerçekleştirilmelidir. Bunlar arasında: donmuş ve kırık dalların çıkarılması ve çalıların belirli bir şeklinin korunması.
Sulama tesislerinin sıklığı, hangi toprağa ekildiklerine ve belirli bir bölgedeki iklim türüne bağlıdır. Canlı bir çitin beslenmesi ilkbahar ve sonbaharda olmalıdır. Azot veya mineral bileşimli bu gübre için kullanılır. Birincisi ilkbaharda ve ikincisi – sonbaharda uygulanır.
Çit sitelerinin bazı sahipleri, varlığının ilk yıllarında çalı dallarını budamaya çalışmazlar, bunun hızlı büyümeye katkıda bulunduğunu düşünürler. Sadece bu tür eylemler nedeniyle, çitin alt kısmı ortaya çıkabilir ve tüm alan çitin dışından görülebilir. Bunun olmasını önlemek için, hemen dallanmaya başlayan alt süreçleri kırpmak yeterlidir..
Vezikülün yayılma yöntemleri ↑
Birçok site sahibinin kullanmasının iki ana yolu vardır:
- Katman kullanma. Çoğaltmak için, güçlü süreçlerden birini seçmeniz ve üstte bulunanlar dışındaki tüm yaprakları çıkarmanız gerekir. Bundan sonra, pişmiş bitki yaklaşık 15 cm derinliğinde bir oluğa koyulmalı ve tabana toprak serpilmelidir. Bu durumda, ortaya çıkan katmanları periyodik olarak nemlendirmek gerekir. Prosedür sadece ilkbaharın başlangıcında yapılmalıdır, böylece bitki don başlamadan önce güçlendirilebilir.
- Kesimlerle yayılım. Kesimler kullanarak çalı yetiştirmek için, en sağlıklı dalları seçmeli, kesmeli ve köklerin büyümesini uyaran bir çözeltiye batırmalısınız. Bundan sonra, bunları kum ve turba karışımına dikmek ve daha sonra polietilen ve periyodik olarak su ile örtmek yeterlidir..
Dikim özellikleri ↑
Bir sitede bir çit için bir vezikül dikmek daha aydınlık yerlerde yapılır, aksi takdirde bir süre sonra yapraklar daha az parlak hale gelir. Tohumlarla dikmeyin. Bu, çalı büyüdükten sonra yapraklarının renginin düzensiz olabilmesinden kaynaklanmaktadır. Kapalı bir kök sistemine sahip bir vezikül satın almak çok daha kolaydır. İniş sonbahar veya ilkbaharda gerçekleşir.
Dikim için, dibinde gübre veya humusun yerleştirildiği, yaklaşık yarım metre çapında bir çukur kazılır. Bundan sonra, toprak koma bitkinin kökleri üzerinde düzleştirilir ve daha sonra toprakla kaplanan ve vezikülün büyümesini destekleyen bir kompozisyon ile sulanan hazır bir yere kurulur. Çit periyodik olarak sulanmalı ve gövdenin etrafındaki toprak gevşetilmelidir, böylece yüzeyinde bir kabuk oluşmaz.
