Öyle oldu ki, hepimiz kendi küçükümüzü yaratmaya çalışıyoruz «küçük dünya», dış dünyanın dışarısı – komşular ve meraklı yoldan geçenler, rüzgar ve gürültü, egzoz gazları ve arabaların uğultu tezahürlerinden özel arazi eskrim. Bununla birlikte, hepimiz, sahip olduğumuz sınırların ana hatlarını çizen, göze hoş gelmeyen iki metrelik bir çitin üzerinde sürekli gözlerimizin durması ihtimalinden memnun değiliz. Kendiniz nasıl yapılır «krallık» bahçe manzarasının doğal güzelliğini ihlal etmeden yabancılara erişilemez mi? Bu sorunun cevabı, çitin ilk kez büyüdüğü 18. yüzyılın derinliklerinde gizlidir – özel bir bölgeyi korumak ve aynı zamanda süslemek için tasarlanmış bahçe ve park bitkilerinin yoğun doğrusal dikimi.
içerik
Yeşil çitle yakından tanışma
Arazinin sınırında bulunan yeşil bir çit, toz, gürültü ve rüzgarın yanı sıra can sıkıcı komşular ve davetsiz misafirlere karşı doğal bir engel haline gelecektir. Kır evindeki çit özellikle iyidir, çünkü bir sermaye çitinin inşası gibi önemli finansal yatırımlar gerektirmez. Bir yazlık için mükemmel bir seçenek, serbest büyüyen bir çittir – kendiniz oluşturmak kolaydır, çünkü düzenli geometrik şeklin düzenli çitleri gibi periyodik saç kesimleri gerektirmez. Evin cephesini, bir çardak veya donuk bir çiti mükemmel bir şekilde süsleyecek gül çitine özel dikkat gösterilmelidir. Kızın üzümleri muhteşem görünüyor – özel bakıma ihtiyacı yok ve sonbaharda kırmızı üzüm yaprakları bahçede zarif bir atmosfer yaratacak.
Üzüm çitleri, peyzaj tasarımının diğer unsurları için bir çit ve iyi bir arka plan olarak hizmet edebilir
Yeşil çit türleri
Hedgerow’lar zamanımızda kendilerini bulmadan önce gelişimde çok yol kat ettiler. Süs bitkilerinin yardımıyla oluşturulan çitin bu kadar çeşitli tür ve biçimlere sahip olmasının nedeni budur..
Düşük kenarlık şeklinde oluşan yeşil çit, çiçek yatakları ve yolları için orijinal bir çerçevedir.
Çitlerin yükseklik gibi özelliklerine dayanarak, bu kapalı plantasyonun üç tipini ayırt edebiliriz:
- yüksekliği 1 metreye kadar alt sınırlar – çimlerin, çiçek tarhlarının, patikaların sınırlarını belirlemek için
- 1-2 metre yüksekliğindeki çitleri – siteyi fonksiyonel bölgelere bölmek için
- 2 metre veya daha fazla yüksekliğe sahip yaşam duvarı – sitenin sınırları boyunca iniş için
Saç kesiminin yoğunluğuna bağlı olarak, yeşil çitler kalıplanmış ve serbestçe büyür. Saç kesimi ile net bir geometrik şekil veren kalıplı çitlerin aksine, serbest büyüyen çitler pratik olarak düzeltilmeden geçmez ve keyfi bir yönde büyür.
Farklı türdeki çalıların serbestçe büyüyen bir çit, sitenin manzarasını bir peyzaj tarzında süsleyecektir.
Riskten korunma işlemlerinin sınıflandırıldığı bir diğer parametre, sıra ekimidir. Yeşil çit, oluşturulduğunda, bitkiler bir sıraya ekilir, tek sıraya aittir. İki ve üç sıralı hedges, bitkilerin düz olmayan katmanlar şeklinde birkaç hatta yerleştirilmesini önerir. Birbirinden eşit mesafede dikilmiş bitkilerden tek sıra yeşil bir çit oluşur. Çalılar için, 75 ila 150 cm arasındaki ağaçlar için yaklaşık 30-50 cm’lik bir dikim adımı izlenir, çok sıralı bir çitte, bitkiler bir dama tahtası desenine ekilir, aralarındaki mesafe beklenen taç boyutuna ve yüksekliğine bağlı olarak korunur.
Çok sıralı basamaklı çitler, özgürce büyüyen ve kalıplanmış bir araya getirerek bir miktar hayal gücü ile yaratır «adımlar» çeşitli çalı ve ağaç türlerinden. Hanımeli, kardelen, kızamık ve diğer çalıların biçimsiz bir çitinin yardımıyla güzel bir çiçekli çit oluşturulabilir. Karışık tipte çitleri dikmek için, aynı türden, ancak farklı renk ve yaprak renklerine sahip farklı çeşitlerdeki bitkiler kullanılır. Mor ve yeşil kayın, yeşil ve alacalı kurtbağrı veya çobanın iyi kombinasyonuna bakın. Bu çok katmanlı çitler çok yer kaplar, ancak istenmeyen görünümlere ve saldırılara, gazlı bir atmosfere ve otoyolun gürültüsüne karşı daha etkili bir şekilde korur.
Kalıplı bir çit oluşturmak için, küçük yeşillikli bitkileri dikmek en iyisidir – çitlere yoğun bir yüzey sağlayacaktır.
Kesme işleminde, yeşil çitleri, geometrikten yuvarlatılmış herhangi bir şekil vermek mümkündür
Yeşil çitlerin bitki seçimi
Bir çit şeklinde dikim için bitki seçerken, geçmiş olanlara tercih vermek daha iyidir «güç testi» evsel iklim koşullarında. Kesimden sonra iyi restore edilen ve sürgün oluşturma kabiliyeti yüksek, yoğun yeşilliklere sahip kışa dayanıklı, iddiasız bitkiler olmalıdır. Akçaağaç, gürgen, dikenler ve çalılar – kurtbağrı, alıç, dağ muşmulası gibi ağaçlara dikkat etmeye değer. Yasemin, deniz topalak, ormangülü, kızamık, hanımeli, buruşuk güller, leylaklar ve süsenlerden yapılmış çitler muhteşem görünüyor. Yeşil bir çit oluşturmak için, periyodik kesim ile düzgün bir yüzey oluşturan ince yapraklı bitkiler seçilir..
Serbestçe büyüyen leylak ve ormangülü çalılarından kalın delinemez bir çit oluşturulabilir
Yeşil çit dikme sırası
Bir çit için ekim malzemesi seçerken, kök sistemine ve bitkilerin taçlarına bakmanız gerekir – kökler aşırı kurutulmamalıdır, taç şekli düzgün olmalıdır. Bir çit şeklinde bir ekim dikmek için, yeterince gelişmiş ve yeni koşullarda kolayca kök sallayabilen 3 ila 6 yaş arasındaki genç çalılar ve ağaçlar seçilir..
Yeşil bir çit oluşturmadan önce, bitkilerin güneşte, nemde ve besin maddelerinde eksik olmaması için bir çitin nasıl düzgün bir şekilde dikileceğini araştırmak gerekir. Bu bağlamda, önemli bir nokta, dikim çitleri için yerlerin seçimi ve bitkilerin açık toprağa aktarılması mevsimidir. Kural olarak, çit ilkbaharda, toprak zaten kuruduktan sonra veya sonbaharda, canlı çitleri oluşturmak için kışa dayanıklı bitkiler seçilirse atılır. Yeşil çitin konumu, binalardan uzakta – sermaye çitinden en az 2 metre ve 0,5-1,5 metre mesafede seçilir.
Bir çit dikerken, bir hendek kazmak, tabanını gevşetmek ve döllemek, bir fide yerleştirmek ve zemini sıkıştırmak gerekir.
Çit dikmeden önce, konumunun çizgisini gerilmiş bir kordonla özetlemek gerekir. İşaretleme çizgisi boyunca, yaklaşık 0,5 metre derinliğe sahip bir hendek kazılır. Açmanın genişliği yeşil çitin sırasına bağlıdır – tek sıra için çok sıra için 40-50 cm, artı her sıra için 50 cm’dir. Çit dikme yoğunluğu, belirli bitkilerin özelliklerinden, canlı bir çitin tahmini yüksekliğinden ve sıra sayısından etkilenir..
Yoğun çitler, bahçe arsalarında dinlenmek için tenha yerler oluşturmak için kullanılır – «yeşil odalar»
1 metre çit başına fide dikme yoğunluğu:
- 5-7 çalılık düşük çalı (mahonia, spirea);
- orta çalı (kar berry, dağ muşmulası) 4-5 çalı;
- uzun boylu (2-3 m) ağaçlar ve çalılar (cysticis, alıç) 1-2 bitki.
İğne yapraklı çitlerin dikimi
Kozalaklı ağaç dikerken, köksap boyutunun 2 katı büyüklüğünde bir delik kazılır. Bir çukur kazarak kazılan bahçe toprağı, kompost, organik gübre ve silika ile karıştırılır, daha sonra çukurun tabanı ona serpilir. Kozalaklı ağaçlar çoğunlukla plastik kaplarda satılmaktadır. Dikimden önce, bitki dikkatlice kaptan çıkarılır ve el değmemiş toprak bir yumru ile açık toprağa ekilir. Ağaç ekim deliğine kurulduktan sonra, daha sonra sıkıştırılan ancak çarpılmayan toprakla kaplanır. Dikim hattından bir mesafede, suyun yayılmasını önleyen düşük bir höyük şeklinde bir sulama sırtı oluşur. Dikim sonunda, bitkiler bol sulanır.
Her yıl yeşilliklerle göze hitap eden bir çit, yaprak dökmeyen kozalaklı ağaçlardan oluşabilir.
Yaprak döken bitkilerin dikim çitleri
Yaprak döken orta boylu veya uzun boylu çalılar ve ağaçlar esas olarak çıplak kök sistemi ile satılır, bu da birkaç saat dikimden önce yıkanır ve budanır, hasarlı ve uzun süreçleri giderilir. Bir bitkinin daha önce ekildiği derinliği geçmeyecek bir derinliğe dikilmesi beklentisiyle bir dikim çukuru hazırlanır. Çukurdan çıkarılan toprak, organik gübreler, kompost ile karıştırılır ve kısmen çukurun dibine geri döner. Bir çalı veya ağaç bir çukura yerleştirilir ve geri kalan dolgunun yoğunluğunu izleyerek kalan toprağa serpilir – böylece bitkinin kökleri arasında boşluklar oluşmaz. Ağacın yüksek bir gövdesi varsa, çukurun dibine, yaklaşık 50 cm derinliğe kadar bir destek hissesi çekilir, bu ekimden sonra ağaç gevşek bir şekilde bağlanır.
Serbest büyüyen çitler genellikle farklı yaprak döken ağaçlardan ve çalılardan oluşur.
Çalı çitleri dikmek
Düşük çalı fideleri genellikle bitkinin kök sistemine güvenilir koruma sağlayan plastik kaplarda yetiştirilir. Bu, açık toprağa çalı dikmek için son tarihlere uymamanıza izin verir. Bir çalı dikmek için bir delik, bitkinin ve toprak komalarının rizomunun büyüklüğü dikkate alınarak hazırlanır. Dikim sırasında, bitki toprak koma korunarak kaptan kurtarılır ve kazılmış bir deliğe yerleştirilir. İniş çukurunun boşluklarını toprakla doldurduktan sonra, üst toprak tabakası biraz sıkıştırılır ve sulanır.
Cılız bir çalıdan serbest büyüyen bir sınır şeklinde bir çit, yeşil çim veya çimlerin sınırını nazikçe çizer
Büyük bir çalı dikmek için, yaklaşık 1 m genişliğe ve 50-60 cm derinliğe sahip bir hendek kazmanız gerekir, hendek tabanı 20 cm derinliğe kadar bir dirgen ile gevşetilir ve gevşemiş toprak tabakası turba, humus, gübre veya kompost ile karıştırılır. Kireç, odun külü ve bazı fosfat gübreleri eklemek iyidir..
Yuvarlak bir sınır şeklinde dikilmiş lavanta çalıları, eve giden yolu etkili bir şekilde vurgular
Bir çit çit dikimi
Çoğu zaman, ülkede bir çit oluştuğunda, küçük bir bahçede yerden tasarruf ön planda tutulur. 6 yüz bölümle sınırlı bir arazi tahsisinin sıkışık koşullarında bir çit nasıl yetiştirilebilir? Kalın, ancak geniş bir kafes biçiminde yeşil bir çit oluşturmak için, bitkiler birbirinden küçük bir mesafede – yaklaşık 20 cm dikilir, bir çit çit sarı akasya, söğüt, üvez veya alıç gibi bitkilerden oluşursa harika görünür..
Sıradan söğütten ince ve aynı zamanda yoğun çit çitleri oluşturulabilir
Bir yıl sonra, dikilen ağaçlar ve çalılar budama dediler, «kütük üstünde» – bitkinin hava kısımlarından 10-15 cm ayrılır. Bir yıl sonra, ilkbaharda, çitin büyük bir budama işlemini gerçekleştirir, çapraz olarak birbirine geçen en güçlü sürgünlerin birkaçını korur – 45 derecelik bir açıyla, dalların temas noktalarındaki kabuğu keser. Elde edilen elmas şeklindeki «Desen» küçük bir eğim ve çapraz elemanlar ile zemine sürülen kazıklar temelinde inşa edilmiş bir kafes yapısı şeklinde çerçeveye sabitlenir.
Goblen çit, çalılar veya cılız ağaçların haç dokuma işlemleri yöntemi ile yetiştirilir
Daha sonra, kafesin tüm yanal sürgünleri mevsim başına 2-3 kez kesilir, bu da çitin daha fazla dallanmasını uyaran dikey bir düzleme yapışır. Çit çitinin düzenli bir yan kesimi, yaklaşık 30 cm’lik eşit bir genişlik yaratmayı amaçlamaktadır.Galp, aynı zamanda yeşil çitin belirli bir yüksekliğini koruyarak yukarıdan kesilir..
Monoton gri bir çit parlak, bol bir şekilde yeniden canlandırılabilir «çiçek açan kafes» dokuma güllerinden
Yeşil çit bakımı
Bireysel veya yazlık bir kulübe yeşil bir çit döşerken, mevsim boyunca çitlerin bakımının sıradan bahçe bitkilerinden çok daha zor olduğu akılda tutulmalıdır. Bu büyük ölçüde çitin yorulmadan izlenebilmesi gerçeğinden kaynaklanmaktadır – suya, gübrelemeye ve biçmeye. Bir çitin uygun bir dikkat gösterilmeden kesilmesi ve kesilmesi sorunuyla ilgiliyseniz – o kadar büyüyebilir ki, sıraya koymak imkansız olacaktır ve kesmeniz gerekecektir «sıfıra».
Bir çitte toplanan yemyeşil ortanca salkımları bahçenizi parlak bir aksanla süsleyecek ve davetsiz misafirlerden koruyacak
Saç kesimi ve düzeltme kuralları
İniş budaması
Bir çit halinde oluşturulan yaprak döken ağaç ve çalı çeşitleri, ekimden hemen sonra ciddi bir şekilde budanır, fidenin hava kısmının 10-15 cm’si, tabanda sürgünlerin büyümesini hızlandırmak için bırakır. Fideler çıplak bir kök sistemi ile satın alındıysa, hava kısmının budaması mevcut yüksekliğin yarısında yapılmalıdır. Kapta yetiştirilen fideler, yüksekliğinin üçte birine kesilmiş.
Düzensiz ve çok renkli geometrik şekillerin sınırlarının kombinasyonu bahçenize benzersiz bir lezzet verecektir
İkinci Sezonda Budama
Bir yıl sonra, ekilen çit sezon başına yaklaşık 4 kez kesilir – Mayıs’tan Ağustos’a. Çitin varlığının ikinci yılında kolay budama, inişe belirli bir şekil vermeyi ve dallanma yoğunluğunu arttırmayı amaçlamaktadır..
Toprak yüzeyinden yaklaşık 15 cm yüksekliğe kadar güçlü budama, aşağıdaki çalı türlerini gerektirir: kurtbağrı, alıç, karaçalı, tamarix. Yeni sürgünlerin yüksekliğinin 1 / 3’üne kadar kesin: dağ muşmulası, gürgen, kızamık, şimşir, kayın. Kardinal budama gerekli değildir: ardıç, defne kirazı, selvi, selvi. Bu tür çitler için, toplam kütleden dışarı atılan ve çitlere düzensiz bir görünüm veren sadece bireysel dallar kesilir..
Bir çit budama, alt kısmı daha geniş olacak şekilde yapılır. yukarıdan daha
2-3 yıl sonra saç kesimi
Sonraki yıllarda, dekoratif çitlere düzgün bir görünüm vermek için çit kesme yapılır – yan dallanma kesilir, üst sürgünler hafifçe kesilir. Yaprak döken ağaçlar ve çalılar erken ilkbaharda kesilir – genç yaprakların ortaya çıkmasından önce bile, yaprak dökmeyen kozalaklar daha sonraki ilkbaharda veya erken sonbaharda kesilebilir.
Bilmek önemlidir! Yeşil bir çit keserken, taban üstten biraz daha geniş oluşur, böylece alt dallar yeterince aydınlatılır ve buna göre gelişir..
Uzun kalıplı çitleri düzeltmek için özel bir elektrikli alet kullanılır
Çitin üst süslemesi, belası referans olarak çektikten sonra yaklaşık 10 cm yükseklikte gerçekleştirilir
Yaprak dökmeyen veya küçük yapraklı bitkilerin çitleri elektrikli bir alet veya makasla kesilir. Budama makasları, büyük yapraklı çitleri kırpmak ve düzeltmek için kullanılır..
Budama ve kesme yaparken, çitleri, en tuhaf bile herhangi bir şekil verebilirsiniz
Sulama ve besleme
Sezon boyunca çit düzenli olarak sulanmalı, daha önce ekimin her iki tarafında toprağı 50-70 cm gevşetmelidir. Sulama yaparken, doğrudan bitkilerin tabanına bir su akışı gönderilir ve 30-40 cm derinliğe kadar toprak nemi sağlanır..
Alçak yuvarlak bir çit kullanarak bahçede bir labirent yaratın – çocuk oyunları ve tenha dinlenme için bir yer
Evinizin duvarlarına dokuma bitkileri ekledikten ve basit bir çerçeve düzenledikten sonra, bir park resminin sahibi olacaksınız
Sulamaya ek olarak, yeşil çitlerin organik ve mineral gübrelerle beslenmesi gerekir. Organik gübreler – kompost, yaprak döken humus, turba, ilkbahar veya sonbahar aylarında kazılan toprağa metrekare başına 2 ila 5 kg miktarında sokulur. Mineral gübreler – mevsime bağlı olarak toprağa azot ve fosfat-potas eklenir: sadece ilkbaharda azot, fosfat – esas olarak yaz sonu ve sonbahar başında. Sonbahar yemi bu bileşenlerden oluşabilir: 30-40 g potasyum tuzu, 50-70 g süperfosfat, 50-70 g amonyum sülfat.
