Şu anda, silikat tuğla, eski üretim teknolojisine ve ilkel bir hammadde setine rağmen, en popüler yapı malzemelerinden biridir. Öte yandan, bu imalat teknikleri üretimi basit ve dolayısıyla ucuz kılmaktadır. Son elli yılda inşa edilen modern bir konut fonunda, tüm binaların yaklaşık 4 / 5’i silikat bazlı yapı malzemesinden yapılmıştır.
Üretim için ilk bileşenler ↑
Silikat tuğlanın modern bileşimi, geçen yüzyılda kullanılandan çok farklı değildir:
- Bileşimin% 80-90’ından kuvars kumu;
- Sönmüş sönmüş kireç% 10-15;
- Arıtılmış su, kalıp karışımını plastik bir duruma ıslatmak ve nemlendirmek için gerekli kalıntı.
Tüm bileşenler önceden kirliliklerden iyice temizlenir, karıştırılır ve gelecekteki birimin ham kütüğüne preslenir. Ayrıca, hammadde yüksek basınç ve sıcaklıkta otoklavlanır, bunun sonucunda çözeltide güçlü ve kararlı siliko-kalsiyum bileşikleri oluşur, malzemeyi suda çözünmez hale getirir, yüksek mekanik mukavemete ve düşük termal genleşme katsayısına sahiptir. Yaklaşık bir gün sonra silikat bazlı blok kullanıma hazırdır..
Modern silikat taşı üretiminde, kalıplama çözeltisinin akışkanlığını ve plastisitesini daha akışkan hale getiren, gözeneklerden havayı sıkan ve otoklavlama sırasında kütlenin ayrılmasını önleyen çeşitli katkı maddeleri kullanılır..
Malzemenin ısı koruyucu ve mukavemet özellikleri ↑
Silikat malzemesinin inşasının beklendiği iklim koşulları göz önüne alındığında, silikat binaların donma direncinin artması ciddi bir sorun olmaya devam etmektedir. Genel bileşim, yapı malzemelerinin donma ve çözülme işleminin 30 döngüsüne kadar bir donma direnci indeksi sağlar. Özel polimer katkı maddeleri oranı 50 birime çıkarabilir.
Kireç alkali ortamına dayanıklı özel mineral boya çözeltilerinin kullanımı, renkli kaplama silikat tuğla çeşitlerini oluşturmanıza ve genişletmenize izin verir. Boya beyaz bloklar üretmek için bile kullanılır. Çözeltideki yüksek kireç ve beyaz kuvars kumu içeriği nedeniyle, boyanmamış tuğlaların doğal rengi beyaza çok yakındır. Ancak zamanla, yüzey tabakasından yıkanmış adsorbe toz ve kireç, silikatın dış yüzeyine gri bir renk tonu verir. Bu nedenle, doğal beyaz bir renk tonunu korumak için bileşime ve yüzey katmanlarına titanyum oksit eklenir.
İyi bilinen Avrupa markalarının pahalı silikat bazlı malzemelerde, güneş ışığına ve solmayan bileşimlere kesinlikle dirençli olmak için, çözeltide aşağıdaki katkı maddeleri kullanılır:
- Metre başına 5 kg’a kadar Portland çimentosu3 kalıp kumu;
- M başına 5 kg’a kadar beyaz alümina çimentosu3 bunların karışımları;
- metakrilatlar ve vinil aromatik alkollere dayanan 0.5 ila 10 kg toz polimer.
Bu katkı maddeleri, onlarca yıl, kaplama malzemesinin orijinal renginin doygunluğunu ve derinliğini korumayı sağlar..
Silikat tuğlanın daha az önemli olmayan ikinci özelliği, evde ısıyı tutma yeteneğidir. Geleneksel silikat tuğla nispeten yüksek bir ısı iletkenlik katsayısına sahiptir ve silikat tuğla ve mukavemet yoğunluğu arttıkça, «Daha soğuk» şey olur. Sıradan tuğla için termal iletkenlik katsayısının değeri 0.55 W / M * C’dir.hakkında, ancak tuğlada, derzlerdeki yüksek çimento içeriği nedeniyle gösterge yaklaşık% 29-22 azalır.
Silikat tuğladan yapılmış binalarda uygun yaşam koşullarının sağlanması için önemli bir koşul, yüksek bir buhar geçirgenliği katsayısıdır, değeri 10-12 mg / m * h * Pa aralığındadır. Bu duvarcılığa izin verir «nefes almak», ahşap odalarda atmosfere benzeyen bir mikro iklim yaratmak.
Silikat tuğlanın termal iletkenliğini çeşitli şekillerde azaltmak mümkündür:
- özel katkı maddeleri ile bileşimdeki gaz gözeneklerinin sayısını artırarak ve yoğunluğunu azaltarak;
- tuğla gövdesinde yapay boşlukların kalıplanması, ağırlığının ve termal iletkenliğinin azaltılması;
- silikat malzemenin ön yüzeyinde hidrofobik katkı maddeleri ve ısı yalıtım kaplamalarının kullanımı.
Silikat tuğlanın yoğunluğu, mukavemeti, özgül ağırlığı ve çevresel etkilere karşı direnci ile belirlenir. Tuğla ne kadar yoğun olursa, donma direnci o kadar yüksek olur ve su emme katsayısı o kadar düşük olur. Ortalama olarak, 1.6-1.8 ortalama yoğunluk sınıfına sahip kuru silikat malzeme% 10-14 su emebilirken, ısıyı tutma kabiliyeti% 30 azaltılabilir.
Böyle bir malzemenin mukavemet ve su emme katsayısı standart numuneden önemli ölçüde düşüktür, ancak ön yüzeyler için duvar destek yapıları kadar önemli değildir..
Silikat tuğla üretimi için bileşimin özellikleri ↑
Kullanılan kuvars kumunun tane boyutuna bağlı olarak, silikat tuğlanın temel mukavemet özelliklerini seçmek ve ayarlamak oldukça esnektir. Kesir ne kadar ince olursa silikat tuğla gövdesi o kadar güçlü ve yoğundur. Ancak kesinlikle geçirimsiz malzeme inşaat için uygun değildir – gerekli miktarda harç ve çimentolu duvar malzemelerini emmez. Bu nedenle, ilk karışıma belirli bir oranda büyük kum parçaları eklenir, bunun sonucunda yüzey gözenekleri ve çimentolu kalsiyum silikat taneleri oluşur..
Kullanımdan önce kum, özellikle kil ve mika gibi zararlı kirliliklerden temizlenir. Hazırlanmış kumdaki kil nodülleri her 1000 kg veya 0,5 m için 10 kg’dan fazla olmamalıdır.3 kalıp kumu ve mika – m başına 5 kg’dan fazla değil3 bunların karışımları. Güçlü bir tuğla demeti oluşumunun aktivitesinin keskin bir şekilde azalması nedeniyle, başlangıç malzemesinin kükürt veya organik inklüzyonlardan saflığı üzerinde özel kontrol uygulanır..
Yüksek kaliteli silikat malzemelerin ayrı bir üretim noktası kirecin saflığını kontrol eder. Kireç sönmemiş kireç veya kısmen sönmüş halde, ancak çoğunlukla sulu sönmüş formda kullanılabilir. Magnezyum oksit içeriğine özellikle dikkat edilir, 1/2 m başına 5 kg’dan fazla olmamalıdır.3 hazırlanmış kireç.
Donma direncini arttırmak için, metalürji endüstrisinden gelen alüminyum-alkalin atık ürünleri çözeltiye eklenir. Her m’ye çözelti başına 70 kg eklenmesi3 veya ilk karışımın 1600 kg’ı donma direnci endeksini% 30-35 oranında artırmanıza izin verir. Ek olarak, katkı maddesi malzemenin termal iletkenliğini% 10-12 oranında azaltır. Genellikle, bu tür maddelerin değiştirilmiş versiyonları silikat tuğla harcı içine eklenebilir, bu da tüm tuğla yapısının termal iletkenliğini azaltır.
Silikat tuğla özgül ağırlığı ↑
Mevcut standart silikat tuğla, malzemenin ortalama yoğunluğuna göre yedi ana sınıfa ayrılır. En hafif silikat tuğla türleri, m başına 1000 kg’a kadar özgül ağırlığa sahiptir.3, en ağır – 2.2 sınıfı m cinsinden 2200 kg ağırlığa sahiptir3. Silikat tuğlanın gücü ve markası yoğunluğa bağlıdır. Daha ağır tuğla türleri, yüksek binaların daha hafif olan yapı taşıyıcıları için, daha hafif – duvar döşemek için kullanılır. En hafif, özellikle yapay boşluklarla, ana duvarların döşenmesinde ısı yalıtım ve kaplama malzemesi olarak kullanılır.
Sonuç ↑
Silikat tuğla, özellikle özel konut yapımında inşaat malzemeleri arasında uzun süre favori kalacaktır, şimdiye kadar özellikleri ve dayanıklılığı benzer bir tuğla veya malzeme ile değiştirilecek bir şey yoktur. Dahası, üretim teknolojileri gelişmekte ve gelecekte silikat malzemelerin daha ucuz ve daha iyi elde edilmesine izin vermektedir..
